Planplan

23 december 2012

Ons vertrek van Java

Adi onze chauffeur vond het rondrijden in Yogjakarta een verademing vergeleken met Jakarta. In plaats van 27 miljoen mensen wonen er maar 7 miljoen. De op drie na grootste plaats. Ik zag weinig verschil. Hoewel? Hier kon je ook rondrijden met paard en wagen en met een becak. Dit laatste hebben we ook gedaan. Yogja staat bekend om het paleis van de Sultan, de Malioborostraat en de zilversmeden. De fietser van onze becak bracht ons naar 1 zilversmid. Prachtig om te zien hoe van zilverdraad een ingewikkeld blad wordt gemaakt. Het paleis van de sultan hebben we maar overgeslagen. Bij de Malioborostraat lukte dit niet. Een paradijsje voor dames. Allemaal winkeltjes met daarvoor allemaal andere kraampjes. Met daar tussen in een onafgebroken stoet van mensen in allerlei soorten en maten. De meeste aandacht trokken wij. In Nederland behoren wij tot de onderlaag qua lengte maar hier zijn wij reuzen. Daarnaast voldoen wij niet echt aan het ‘poppenmodel’ van de Javanen. Soms werden we gewoon aangestaard of begonnen de mensen te lachen als ze ons zagen. Toch had ik dit  niet willen missen. Het is goed om eens te zien dat wij niet de boventoon voeren. Een klein rampje overkwam ons ook. Na vertrek van Adi en gezin kwamen we er na één uur achter dat onze iphone nog in hun auto lag. Tja….. Adi bood meteen aan om de iphone terug te brengen. Die houding van hem zag je op heel Java. Alle mensen hier willen het ons heel graag naar de zin maken. Nu op naar Bali.

Om 4 uur de volgende morgen stonden we op. 6.35 zou ons vliegtuig vertrekken. Om half vijf stonden we klaar maar er was nog geen taxi. Bij de balie was de jongeman meteen bereid om een taxi te bellen. Oeps hij had niet gezien dat we een taxi hadden besteld de avond ervoor. Can happen.

Na een wilde en korte rit door Yogja richting airport kwamen we toch op tijd aan. Ipv een terminal stonden de vliegtuigen als taxi’s geparkeerd en konden we er zo heenlopen. Een extra uurtje later door de tijdzone kwamen we aan. Bali, het eiland van de goden in alle soorten en maten. We werden keurig door de taxi van het hotel opgehaald. Wat een verademing om niet aan alle kanten omringd te worden door scooters en ander verkeer. Hoe zou het hotel zijn. Direct aan het zwembad lagen onze prachtige kamers. Geweldig. Zeer vriendelijk personeel. Na het in Java misgelopen ontbijt kregen we hier bananenpannenkoekjes (mooi woord voor galgje). Smullen geblazen. Na een duik en ff rusten gingen we met de taxi naar het verwante hotel aan het strand. Twee hotels voor e prijs van één. Wat een luxe! Onaangetaste, tsunami vrije stranden (tot nu toe) lagen voor ons uitgestrekt. We mochten gebruik maken van alle faciliteiten en kregen een handdoek voor op de riante ligstoelen. Toch even naar een toko met leuke jurkjes. Na afdingen hadden we voor 10 euro per stuk drie leuke exemplaren. Lekker gesnorkeld. Prachtige zeesterren gezien en een soort van zeeslangen. Brrrr.

In de namiddag weer terug naar ons eigen hotel en daar weer heel lekker gegeten. Enkelen van ons hebben nog steeds beperkte ruimte voor eten want eten erin betekent vrijwel meteen aan de andere kant dat er ruimte gemaakt moet worden. Zoals Adi zei. Prrr, Prrr

Op naar ons volgende dagje op Bali!!

Harrie

Planplan.

Na een korte nacht van 3 uur en een reis van 8 uur komen we 17 dec. om 12.00 u aan in Pangadaran.  Marianne is ziek verkouden en Trix helemaal gevloerd met hoofdpijn en totaal geen energie. Tijd om het even rustig aan te doen.

We kiezen ieder ons pad om bij te komen. Slapen, klein stukjes wandelen, slapen enzo. En Harrie en Trix vooral met niets eten behalve wat fruit om bij te komen.

Na een goede nacht is er wel weer wat energie maar wat blijkt alle vier hebben we last van onze darmen.

De tsunami golf is nog steeds zichtbaar. Na even wandelen kwamen we een hele strook verwoeste gebouwen tegen waar her en der aan getimmerd wordt. Ze hebben een mooie oplossing gevonden door voor de, ooit mooie,  hotels een rij met marktkraampjes te zetten.

Vandaag zouden we met boot eropuit gaan, maar we uiteindelijk waren we niet allemaal fit genoeg. 

Dus Harrie en Trix zijn in hotel gebleven, achteraf goed plan geweest de wc was op de juiste afstand. :-(

Marianne en Peter zijn er vandaag wel wandelend op uit gegaan.

Morgen nieuwe dag, plan is om naar de Green Vally te gaan. Maar nu nog even planplan.

De Gansjes